Zaman ile uyuşamayan insanlardanım. ama zamanla uyuşan bir zihnim var. Diğerleri tarafından köreltilmiş isteklerim var. Gideri tıkanmış, dolup taşan düşlerim var. Öz ne kadar farklı olduğunu düşünse de netice bellidir aslında. Zamanla kaybolacaklardan farklı değilizdir. Bunu hep unutuyoruz. Ama işte ben;insanoğlunun en sevdiği kelime -ama işte ben- ; evet ben, daima başka bir zaman ait olduğumu düşünmüşümdür; daha eskiye, daha ilkel dönemlere, daha az medeni olunan zamanlara. Daha az 'ben' den bahsedildiği bir geçmişe mesela.
Farkındalık seviyesinin zirvesine ulaştığında insan, çürümüş olur. Buruş buruş olur. Bulut saçlı, toz ruhlu, ölmesine ramak kalmış olur. Ama 'ben' zaten ; daima yaşlı hissederim kendimi, yeterince tecrübe edinmiş gibiyimdir. Artık köşelere oturup, pür dikkat memnuniyetsiz bir görünümle, aslında içinde büyük bir zevkle izlemenin vakti gelmiştir derim.
Çekilmem gerek sanki.
Sonra mesela gülümsediğimde insanlarda bir ekvator havası ancak dudaklarım hareketsiz, yanaklarım kıpırdamadığında, kutupları kıskandırırcasına soğukluk belirir anında insanlarda. Sanki hayatın anlamı dudak ve yanak arasında, buralarda bir yerde saklı olmalı. Galiba gülmek; bulaşıcı bir şey. Bunla bir ilgisi olabilir. Düşünmek lazım.
Issız bir adada tek başına yaşayan insan benden daha kalabalıktır. Ben ve benim gibi olan diğer bütün herkes, insanların arasında dolaşan dünyalarızdır. Beynimizin içinde kendi medeniyetlerimiz, kendi halklarımız ve kendi zaman dilimimiz vardır. Belkide evet bu yüzden hiç birimizin birbirine inancı yok. Zinciri takip et. Yine bu yüzden; vücudumuz bir tiyatro sahnelemeye yetecek kadar çok kişiliğe ev sahipliği yapar. Zamanı katlanılabilir kılan da budur zaten; tek kulvarda koşmak ölümdür.
Ölüm dedim evet. Zincirin kopmasına neden olan ö-l-ü-m.
Evet ölüm gerçekleşme yüzdesi yüksek, biyolojik bir olaydır; fakat beni ilgilendiren edebi yönüdür, yorumlanmasıdır, anlatımı ve neyi çağrıştırdığıdır.
Kaçınılmaz olan sondan, yeni başlangıçlar yaratmaktır.
Dünya içinde yarattığımız dünyalarda yaşıyoruz.
Atmosferi hayal gücü olan koca bir karanlık.
ama işte ben; fark ettikten sonra anladım ki
pek -ben değilim artık.
